I
Anna Błasiak
CIOS ZA CIOSEM
Pierwsza runda
“Wszystkich gejów trzeba wysłać na bezludną wyspę,”
mówi wujek T.
Wujek P boi się swoich synów
spotkania z gejem na ulicy.
Wielki urodzinowy ring bokserski u cioci B
coraz szybciej pustoszeje.
Zostało tylko jedzenie na stole,
widownia sędzia zniknęli.
Ta rodzina się nie kłóci.
Ta rodzina nie ma się o co kłócić.
Ta rodzina nie.
Mama mówi szeptem w drugim pokoju,
“miałaś rację.”
Miałam, ale też wyszła z ringu.
Później trochę jej głupio, że było jej głupio.
Jest lekarką, chce mnie wysłać do psychiatry.
“Tylko nie mów babci, jest już stareńka.
Zostaw, poczekaj.”
Kolejna runda
Wujek T trzyma się
z daleka, ciekawy na odległość.
Wujek P się poddał,
moje szczęście go uszczęśliwia.
Ciocia B chce poznać ‘moją koleżankę.’
Mama z dumą oznakowana
metką: ’moja córka jest lesbijką.’
Ta rodzina, oznakowana.
Ta rodzina jest.
Rodziną.
*
Anna Błasiak – tłumaczka, poetka, pisarka. Pisze po polsku i po angielsku. Nominowana do kilku nagród poetyckich. W kwietniu 2020 r. ukazała się jej dwujęzyczna książka poetycka z fotografiami Lisy Kalloo "Kawiarnia przy St James’s Wrena w porze lunchu". W listopadzie 2020 r. wydała "Lili. Lili Stern-Pohlmann in conversation with Anna Blasiak". Tłumaczona na angielski, rumuński, słoweński i turecki. Przełożyła ponad 40 książek z angielskiego na polski oraz trochę prozy i wierszy na angielski. Redaktorka Babińca Literackiego. Współtworzy European Literature Network w Wielkiej Brytanii. Więcej na annablasiak.com
Zdjęcie autorstwa Lisy Kalloo
II
Renata Adamska
***
porządkuję sumienie
w najskrytszych kącikach
naodkładało się niczego
jestem zbieraczem
bzdur i drobiazgów życiowych
*
Renata Adamska - absolwentka Uniwersytetu Kard. St. Wyszyńskiego w Warszawie na wydziale teologia oraz Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu na kierunkach pedagogika opiekuńczo-wychowawcza, plastyka, muzyka, technika. Mieszka i pracuje w Trzcinicy. Katechetka, pedagog, dyrygentka szkolnego chóru, członek zarządu Stowarzyszenia Wsi Trzcinica „Przyszłość”, członek Towarzystwa Społecznego „Tilia” , a także Stowarzyszenia Edukacji Artystycznej Dzieci i Młodzieży oraz Komunikacji Społecznej „Nadwrażliwi”, wiceprzewodnicząca Kępińskiego Koła Literatów, współautorka cyklu comiesięcznych audycji radiowych „Słowo w kulturze”. Debiutowała w 2015 r. tomikiem „Ołówkowe szepty”. Następnie kolejno ukazały się: „…cicho, jeszcze ciszej…” (2018 r.), „Porozmawiajmy w ciszy” (2019 r.), „Przyłóż ucho i słuchaj, a ziemia przemówi” (2019 r.), „szeptanki okołodrożne” (2021 r.) Z jej poezją można było się spotkać również w lokalnej prasie, czasopismach literacko – artystycznych, dziesiątkach antologii i zbiorków.
III
Karolina Gurazda-Grabarczyk
nie umiem być wiosną
carpe diem
mówisz i odpinasz
guzik w mojej bluzce
pierwszy guzik
drugi guzik
trzeci guzik
kocha
nie kocha
kocha
carpe diem
myślę całując cię w szyję
chociaż wiem
że żadne czary
nie rozmnożą tego dnia na lata
~
Wiersz pochodzi z książki poetyckiej "Dens serotinus", Wydawnictwo Literackie Białe Pióro, Warszawa 2021
*
Karolina Gurazda-Grabarczyk – urodziła się w Radomsku w roku, w którym Czesław Miłosz został laureatem literackiej Nagrody Nobla, odkryto lodowy księżyc Saturna – Helenę, a grupa U2 wydała debiutancki album Boy.
Talent słowa odziedziczyła w genach po tacie (tak przynajmniej podejrzewa).
Anarchistyczna dusza, pacyfistyczny język, niepodległe stopy.
W lipcu 2021 r. ukazał się jej debiutancki tomik wierszy Dens serotinus (Wydawnictwo Literackie Białe Pióro).
Redakcja Babińca Literackiego bardzo dziękuję za udział w licytacji.
IV
Agnieszka Wiktorowska-Chmielewska
(Cykl na P) Pamiętajmy
Drzewa wycięte na osiedlu
były czyimś domem.
- wiersz pochodzi z książki "Taniec wariata", która niebawem ukaże się w Wydawnictwie FDF.
*
Agnieszka Wiktorowska-Chmielewska - poetka, pisarka, scenarzystka, redaktorka, absolwentka Studium Literacko-Artystycznego na Wydziale Polonistyki UJ w Krakowie oraz Wytwórni Scenariuszy przy WFDiF w Warszawie. Autorka poemiku „i tu, i tu” (2014) nagrodzonego w konkursie Miasta Krakowa na Książkowy Debiut Poetycki 2014, a także „Szczęściodołów” (2016), „Kręgu ochronnego” (2018), „Trójki” (2018), „impresji” (2019), „miniatur. portretów krakowskich” (2020), „przesłuchania”(2020) oraz zbioru opowiadań „Dzielnica (bez) cudów” (2020). Laureatka konkursów literackich. Stypendystka ZAiKS-u, MKiDN oraz UMWW. "Taniec wariata" powstał w ramach stypendium UMWW.
V
Ludmyła Taran
***
Czuję się – coraz częściej –
jak stary pies,
skołtuniony i nieruchawy.
Łzawią psie oczy i zbitym,
niemytym spojrzeniem prosi:
„Nie odganiaj...”
Tak i ja.
Zanim rozchodzę się
rano,
zanim napłynie
do żył cicha, niedostrzegalna siła –
żeby choć nogi wlec, przesuwać.
A przesunąć się jeszcze ktoś
nie puszcza.
Ta niteczka cienka jak pajęczynka –
zwłaszcza w nocy, przed świtem.
Zwinąć się w kłębek, zasnąć jak w dzieciństwie.
Czy się nie budzić?
Przełożyła Aneta Kamińska
*
Ludmyła Taran (1954) – ukraińska pisarka i dziennikarka. Absolwentka filologii ukraińskiej Kijowskiego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki. Mieszka w Kijowie. Autorka wielu książek poetyckich, prozatorskich oraz zbiorów tekstów dotyczących feminizmu i twórczości kobiet. Laureatka konkursu dla dziennikarzy Programu OON – Gender u rozwytku (1998). Nominowana przez Amerykański Instytut Biograficzny do tytułu Kobieta 1999 roku w kategorii „Who’s Who of Professional & Business Women”. Nagrodzona Orderem św. Barbary przyznawanym kobietom za wybitne zasługi w religijnej, kulturalnej lub edukacyjnej działalności społecznej. Członkini organizacji społecznej Kobiety i Środki Masowego Przekazu oraz Instytutu Badań Genderowych w Kijowie. W Polsce jej wiersze były publikowane w „Akcencie” w przekładzie Bohdana Zadury oraz w „Wakacie” i „Babińcu Literackim” w przekładzie Anety Kamińskiej.
VI
Weronika Popowicz
Zimni Rycerze Pangalaktycznego Punktu G.
jak grawitacja
przyciąga knuryzm pospolity
wbrew instynktowi macierzyńskiemu
a może chcąc być jak mistrz Jedi
dla smutnych dzieciąt Kronosa
zakutych w astronauckie gęby
przyprawione kulturowo
milczą zawzięcie by nie
obudzić przypadkiem łechtaczki
jak wiadomo ta zmienia się
w zęby krokodyla w łonie
histerycznym
*
Weronika Popowicz, ur. 09.03.1986 roku w Krakowie , początkująca poetka i malarka oraz fotograf-amator. Mieszka w Krakowie. Ukończyła wydział psychologii na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Informację Naukową i Bibliotekoznawstwo na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie i jest specjalistą biblioterapii. Działała jako menadżer zespołów muzycznych, jak: polsko-hiszpański zespół indie-rockowy Gravity. Publikuje w internecie w kilku grupach literackich i na swoim profilu na facebooku. Jako malarka tworzy przede wszystkim portrety wykonywane różnymi technikami.
Uważa, że umysł, intelekt robi z ludzi zimnych cyników. “Ja (...) nie jestem cynikiem, mimo, że bym mogła. Nie chcę. To dla mnie śmierć za życia”.
VII
Krystyna Czarnecka
Cisza morska
w wodorostach ryby sargassowe wiją gniazda.
już po bramstengę smugi i grona. nieoswojone
ciernie pełgają w mokrych płótnach. kulę się
ze słońcem. seledynem błękit zarasta.
wodo, z której jestem,
módl się za mnie.
piasku, w którym się skryję,
pochyl się nade mną.
spowiadam się z wyobraźni, bo jej nie odwołam.
w szczelinach prawdziwego krople drążą skórę
i mrok jest jak w wejściu do tramwaju.
spowiadam się z tego, że czasem jej zabrakło
i z tego, że było jej w nadmiarze. na prawej półkuli
Morze Sargassowe. cisza, a jeszcze statkiem buja.
- wiersz pochodzi z książki poetyckiej "płyń" FDF, 2021
*
Krystyna Czarnecka-Ćwiertka - arteterapeutka i trenerka umiejętności społecznych, absolwentka Studium Literacko-Artystycznego UJ. Laureatka konkursów literackich, w tym Konkursu im. Anny Świrszczyńskiej na Książkowy Debiut Poetycki w 2020 r. „płyń” jest jej debiutem poetyckim.
