Harriet Löwenhjelm * * *

Boję się mgieł w dolinie
i księżyc moją krew ssie.
Stałam koło domu na przyzbie,
wykręcałam palce odważnie.
Ale boję się dolinianych mgieł.

One unoszą się tak blade z ziemi
i jak białe duchy przed siebie kroczą.
Choć księżyc nie jest jeszcze w pełni,
on ssie i raczy się moją wątrobą.
Ach, jakże boję się dolinianych mgieł.

Przekład Ryszard Mierzejewski

*
FB_IMG_1486846788168
Harriet Löwenhjelm (1887–1918) – jedna z najwybitniejszych poetek szwedzkich XX wieku. Zmarła na gruźlicę w wieku 31 lat. Jej wiersze wraz z własnoręcznie przez nią wykonanymi ilustracjami zebrano w tomie „Dikter med dem tillhörande teckningar” i wydano rok po jej śmierci. W 2011 roku zebrano wszystkie utwory poetyckie w tomie „Samlade dikter” (Wiersze zebrane, wyd. Podium, Sztokholm). W Polsce twórczość Harriet Lowenhjelm jest zupełnie nieznana, przekładami jej wierszy zajął się pierwszy Ryszard Mierzejewski.

Ryszard Mierzejewski (ur. 1954) – absolwent kulturoznawstwa na Uniwersytecie Wrocławskim, doktor nauk humanistycznych, instruktor sportu i edukator zarządzania oświatą. Debiutował tomem poezji „Zraniony różą” (2013). Potem wydał zbiory wierszy: „Mój świat” (2014), „Kiedy mówimy kocham” (2015) i „W czterech porach roku" (2015), "Okaleczony świat" (2016). Tłumaczy poezję z angielskiego, francuskiego, szwedzkiego i rosyjskiego. Jest redaktorem i wydawcą serii wydawniczej Biblioteka Przekładów Poetyckich.

źródło przekładu: Harriet Löwenhjelm: Wiersze. Wybrał ze szwedzkiego, przełożył i opracował Ryszard Mierzejewski, Pieszyce 2015.

Komentarze