Aasprong, Zięba, Jensterle-Doležal, Sipowicz, Podleśna, Wawrzyńska, Daňhelová

I

Monica Aasprong - Zjem cię żywcem

Zrobię to dla ciebie
jeśli będziesz moją matką
jeśli ofiarujesz się

w żywe oczy

żywy lód lód 
w żyły lód w czaszce

lodowa tusza
żywa

światło oka
ciemność ust
krew z nosa

usta

Wyczuwam
maskę

(z)noszę to ciężko

rozwalę to
 jeśli trzeba zmiażdżę

jeśli muszę

Mam narzędzia
by wyrżnąć wszystkie

cechy ludzkie

Znam ten oczodół
od podszewki

Przełożyła - Oliwia Betcher​












Monica Aasprong (Kristiansund, 1969) - norweska pisarka i tłumaczka.


II

Anna L. Zięba

***
ja jestem rzeką
a ty zaporą
gdy staniesz mi na drodze
zamieniam się
w sztuczne jezioro

















Anna L. Zięba​, ur. 1960 w Krakowie, od 1986 mieszka na stałe w Holandii. Pisze, maluje i śpiewa. Członkini Stowarzyszenia Autorów Polskich Warszawa Oddział II. Publikuje w prasie polskiej i zagranicznej, oraz w licznych antologiach. Autorka książki poetyckiej " Efekt Motyla czyli małe sprawy o dużym znaczeniu".

Fot. Robert Widera

III

Alenka Jensterle-Doležal - Apollo i Dafne
W starej Grecji Apollo gonił Dafne,
ale razem z dotknięciem wziął ją na grot czasu,
oszukany schwycił tylko pień i liście
a wraz z tym cierpkie jądro nicości.
Nicość się powtórzy na koniec naszego wieku.
Dafne biegnie wzdłuż pętli i spirali wierzbowych,
po zamulonej ziemi, obok dziurawej wody.
Przerażona zaginiona samica przemysłowego wieku.
Apollo biegnie za nią,
członek mu się napina a pochwa Dafne wilgotnieje,
lecz gdy ją tknie, ta z rozpaczy staje się kimś innym.
„To naprawdę drzewo?”
krzyczy Apollo.
Odpowiada szum chropawych gałęzi wyrosłych z podrapanych rąk,
przesiąkanie krwi w soki drzewa,
zapuszczanie zmęczonych nóg w korzenie.
wgniatanie w korę wzgórków piersi.
Gdy włosy zaszeleszczą grzywą liści i gałęzi,
Apollo pogrążony w nicości,
na dnie rozpaczy – bez miłości i bez śmierci,
wytrzeszcza oczy na tę inność.
Czyżby kobieta zawsze przemieniała się w drzewo?
A czemu za tysiąc lat wszystko co do joty się powtórzy?

Przełożyła Zofia Tarajło-Lipowska

















Alenka Jensterle-Doležal,ur.1959, słoweńska poetka, pisarka, tłumaczka i historyk literatury.

Zofia Tarajło-Lipowska - profesor w Wyższej Szkole Filologicznej we Wrocławiu, Jej specjalności naukowe to historia literatur zachodniosłowiańskich oraz językoznawstwo zachodniosłowiańskie, a zainteresowania naukowe: literatura czeska na tle literatur europejskich i literatura czeska XIX i XX wieku.

Źródło: -  Literatura na Świecie, X 1990 (231).


IV

Olga Sipowicz - Nie jestem biała i nie jestem czarna

Nie jestem biała i nie jestem czarna
Zgubiłam język i chęć do działania
Przeszłości nie ma bo już się przeżyło
Jestem szara jestem córką kamienia

Słońce nagrzewa moje nagie ciało
Leże cicho w totalnym bezruchu
Donikąd nie zmierzam nie zmierzam leżę
Leżę zawsze twarzą do nieba

Nie jestem biała i nie jestem czarna
Zgubiłam język i chęć do działania
Przeszłości nie ma bo już się przeżyło
Jestem szara jestem córką kamienia

To sztuka leżeć nic nie robić
Nie jeść i nie pić jak w lecie zająca
Być tak blisko ziemi tak blisko nieba
Jak nie ma początku to i nie ma końca x2

Nie jestem biała i nie jestem czarna
Woda obmywa moje nagie ciało
Jestem szara jestem córką jestem córką kamienia
To co istnieje jest tutaj i teraz

Nie jestem biała i nie jestem czarna
Zgubiłam język i chęć do działania
Przeszłości nie ma bo już się przeżyła
Jestem szara jestem córką kamienia 











Zdjęcie portal Party.pl

KORA​ - z domu Ostrowska, primo voto Jackowska (ur. 8 czerwca 1951 w Krakowie) – polska wokalistka rockowa i autorka tekstów, Od 1980 była jednym z najważniejszych i najpopularniejszych przedstawicieli tego gatunku w historii polskiej muzyki.


V

#konkursowypiątek
#pierwszykonkursbabińca

Elżbieta Anna Podleśna ‒ nie jestem

nie jestem nie będę jak żona Lota
zamieniona w słup soli za karę
jak głosi opowieść

nie odwracam głowy nie uciekam wzrokiem
kiedy patrzę jak idący przede mną
wzruszając ramionami śląc szydercze uśmiechy
pędzą byleby dalej i dalej
depczą wszystko co napotkają na swojej drodze
udając obojętność
nie jestem i nie będę kamieniem
niedbale porzuconym przy drodze
by podniesiony uderzył

















Elżbieta Anna Podleśna /ur. 1959/ - ps „El-Bietka”, pochodzi z Dolnego Śląska. Autorka tomiku miniatur i haiku "Idę" (2017). Publikuje na forum internetowym, w grupach literackich, a także w magazynie internetowym „Mega*Zine Lost&Found”.  Ma za sobą również publikacje w prasie ogólnopolskiej; debiut literacki na łamach Tygodnika „ANGORA” /2014/. Laureatka konkursów poetyckich; min. Wakai Haiku 2015 i 2016. Jej wiersze znalazły się w Antologii Poetów Polskich 2016, wydanej przez Wydawnictwo Pisarze.pl, a także w publikacji "Metafory współczesności - Antologia Bożonarodzeniowa", Tom II /2016, wydanej przez Międzynarodową Grupę Literacko - Artystyczną "Kwadrat". Należy do Płockiego Oddziału Stowarzyszenia Autorów Polskich i do Polskiego Stowarzyszenia Haiku. Mieszka i pracuje na Mazowszu, w historycznym grodzie – Płocku.

VI

Ewa Wawrzyńska  -  * * *

już nie pamiętam 
twojego numeru telefonu 
ani rozmiaru butów

nie wiem nawet
czy
nadal nie lubisz wierszy
i czy słodzisz herbatę

a jednak...

słowo
bezsłowiu
wychodzi na niespotkanie

zrywa się z fotela
gdy zadzwoni telefon

słucha
niepukania do drzwi

wysyła listy
bez adresu
















Ewa Wawrzyńska - autorka tomików wierszy "W moim nieludzkim mieście" (1996), "W chwili zatrzymanej przypadkiem" (1999), "Na odległość niepowrotu" (2000), "Bagaż podręczny" (2007). Swoje wiersze publikowała w tomie "Literatura wobec nowej rzeczywistości" wydanym przez Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, antologiach "Slang" oraz "Pretekst", antologii polsko-niemieckiej "Most poezji", antologiach płockich, min. "ulicatumskastreeto", a także "Słowem malowane". Publikowała w ogólnopolskich czasopismach literackich i niemieckim czasopiśmie literackim "Zarys".


VII

Lenka Daňhelová

***

Była moją babcią
Tak jak ona nie obejmował mnie nikt
Aż do utraty tchu
Oczywiście teraz  też już to wiem 
Dużo piła
I biła moją mamę
I nie było w domu nikogo do obejmowania
Lecz mnie wtedy nie przeszkadzały jej obwisłe włosy
I jej nieobecny wzrok, na wpół szalony,
jaki mają zwierzęta zaszczute na śmierć
Nawet nie czułam jak cuchnie jej z ust,
naprawdę nie,
kiedy ze mną tańczyła 
w rytm starych walczyków z chrypiącego gramofonu
i mówiła mi :
„Jesteś prawdziwą damą.”

2002 r

tłum. Franciszek Nastulczyk 














Lenka Daňhelová (ur. 1973 w Krmowie - północne Morawu ) - poetka, prozaiczka, plastyczka, tłumaczka z języka polskiego, słowińskiego, włoskiego i francuskiego. Wieloletnia, zasłużona redaktorka kwartalnika Pobocza odpowiedzialna za dział literatury czeskiej. 

Oprócz dwóch książek publicystycznych Nové Heřminovy - Neu Ebersdorf (Arnika, Ostrava 2003), Jak žít s povodněmi (Jak żyć z powodziami, Arnika, Ostrava 2005) wydała powieść Cizinci ( Obcy, Balt-East, Praha 2004), zbiorek poezji Neuvršćeno (Niezamieszczone, Belgrad,2009, tłumaczenie na język serbski Biserka Rajčić), Pozdrav ze Sudet ( Pozdrowienie z Sudetów, edycja Psí víno, Stůl, Praha 2010) oraz Její bolest (Jej ból, Protimluv, Ostrava 2012). 
Swoje wiersze i prozę publikuje w czeskich i zagranicznych czasopismach.

W wersji książkowej wyszły jej przekłady:  zbiór poezji Franciszka Kameckiego Nářek kněze (Skarga księdza, H+H, Praha 2007), wybór wierszy Ryszarda Krynickiego Magnetický bod (Magnetyczny punkt, Protimluv, Ostrava 2010), zbiorek wierszy Genowefy Jakubowskiej-Fijałkowskiej Něžný nůž (Czuły nóż, Protimluv, Ostrava 2011), powieść Wiesława Myśliwskiego Traktát o louskání fazolí ( Traktat o łuskaniu fasoli, Havran, Praha 2010), książka Wojciecha Orlińskiego Co jsou to sepulky - všechno o Lemovi (Co to są sepulki – wszystko o Lemie, H+H, Praha 2012), zbiór opowiadań Idy Fink Jaro 1941 (Wiosna 1941, Barrister & Principal, Brno 2012), książka autobiograficzna Kieślowski o Kieślowském (zebrała Danuta Stoková, Academia, Praha 2013), tom Josipa Osti Na kříži lásky (Protimluv, Ostrava 2013) i dvujęzyczna antologia współczesnej poezji słoweńskiej Padesáti hlasy hovořím / S petdesetimi glasovi govorim, która wybrałą i przetłumaczyła razem z Peterem Kucharem.

Żyje w Berounie koło Pragi, gdzie systematycznie organizuje międzynarodowy festiwal poetycki Stranou – Europejscy poeci na żywo

Franciszek Nastulczyk urodził się 22.08.1957 r. w Bystrzycy nad Olzą (Republika Czeska). Absolwent UJ w Krakowie. Mieszka w Bielsku-Białej, pracuje jako nauczyciel. Poeta, tłumacz poezji czeskiej i słowackiej. Członek zespołu redakcyjnego kwartalnika literacko-artystycznego „Pobocza”.

Komentarze