Hidalgo, Dziekańska, Leakey, Zajączkowska, Aulich, Niedziejko, Pilátová
I
Kenia Leyva Hidalgo - Dziennik wyspy
U tych wybrzeży
dosłownie obnażonych do kości,
boję się samej siebie,
wieków zawisłych w klepsydrze,
lunatycznego śpiewu ślimaka
którym władają dawne zjawy.
To prawda, moje oczy strzegą historii
wyginiętych zwierząt, drżących katedr,
mężczyzn pijących morze
jak kielich wina.
Mam rany, które sól żywi każdego ranka
i majaczenie odległych istot.
tłum. Mieszko A. Kardyni, Paweł Rogoziński
*
Kenia Leyva Hidalgo (1974) - poetka i pisarka, laureatka "Paymenty Come the Hope" 2000, 2002 i 2004, "Adelaida del Mármol" 2002, "Alcorta", From the City 2006. Członek Stowarzyszenia Hermanos Saíz ( AHS ). Autorka m.in.: "Días prohibidos", "Yo no podría jurar", "La limpia sangre del cordero".
Mieszko A. Kardyni (1961), Paweł Rogoziński (1972), znawcy literatur latynoamerykańskich, tłumacze poezji i prozy latynoamerykańskiej oraz prekolumbijskiej. W swoich pracach badawczych i twórczych koncentrują się przede wszystkim na historii literatur latynoamerykańskich oraz literaturze prekolumbijskiej Ameryki Łacińskiej, literaturze współczesnej hiszpańskich Karaibów i współczesnej literaturze meksykańskiej. Autorzy m.in. Historia literatur latynoamerykańskich – literatura prekolumbijska, 2012, Historia Literatur Latynoamerykańskich – literatura boricua, 2012, Historia Literatur Latynoamerykańskich – literatura okresu konkwisty, 2013; przekładów z literatur prekolumbijskich: Chilam Balam – Majów księga przepowiedni, 2012, Pieśni z Dzitbalché – Majów pieśni o miłości i o umieraniu, 2012, Yurupary – amazońska epopeja o początkach świata, 2013; opracowań i przekładów zbiorów poezji: Alexandra Pizarnik: Pragnienie szaleństwa, 2012, Olga Orozco – Cienie w mroku pamięci, 2012, Jorge Luis Borges – Labirynty, nowa antologia, 2012, Julio Cortázar – Świat na wspak, antologia, 2013, Mario Benedetti – Najbliżsi bliźni, 2013, Heberto Padilla – Poza grą. Mit rewolucji, 2013; antologii poezji latynoamerykańskiej: Zielony/verde Poezja latynoamerykańska I połowy XX wieku, 2013, Zielony/verde Poezja latynoamerykańska II połowy XX wieku, 2014, Biały / blanco Najnowsza poezja latynoamerykańska - Kuba, 2013, Biały/ blanco Najnowsza poezja latynoamerykańska - Portoryko, 2013, Dawidowa harfa. Poezja żydowska Ameryki Łacińskiej, 2013,Słyszenie ciszy – antologia poezji protomistycznej, 2013, Błękitny/azul Poezja latynoamerykańskiego modernizmu, 2014, Czerwony/Rojo Poezja latynoamerykańskiego surrealizmu, 2014 oraz słowników: Słownik czasowników hiszpańskich ze wzorami odmian, 2012, Słownik okulistyczny polsko-angielsko-hiszpański, 2012, Słownik medyczny hiszpańsko-polski, 2013, Słownik medyczny polsko-hiszpański, 2013, Rozmówki polsko-hiszpańskie, 2013.
II
Barbara Dziekańska - To było tak
Rafałowi
przetarłam oczy
a tu
stukanie dzięcioła
śpiew ptaków
gwiazda słońca w szklance
rączki wnuka
ciasno oplatają szyję
zamykam oczy
a tu
głowa słonecznika
znowu cięższa
nowe liście w trawie
między różami pajęczyna
pochylam się
mrużę oczy
a tu
...
babciu
chcę siusiu
i...
pić
źródło: Barbara Dziekańska, Zapiski na dłoni. Wybór wierszy 1982-2008, Chorzów 2008.
*
Barbara Dziekańska (1947-2012) -poetka zajmująca się również muzyką, publicystyką i animacją kultury.
III
Caroline Woolmer Leakey - W drodze do domu
Żagiel w polu widzenia, statek w polu widzenia,
W stronę domu kieruje się w biegu;
Przez bryzę popędzany z południa mórz nieznanych
Gna w kierunku angielskiego brzegu.
Statek w polu widzenia, jakby nie czuł brzemienia
Po bezkresnym sunie oceanie;
Za sobą nas zostawia jak las, co pozór sprawia,
Że nieczuły jest na polowanie.
Niknie z pola widzenia, w blady zarys się zmienia,
I ucieka nam szybko sprzed oczu;
Staje się plamką małą, w promieniach słońca białą,
Się roztapia w błękitnym przeźroczu.
Zniknął z pola widzenia, w lazurowych przestrzeniach
Szuka Anglii, która w świecie słynie.
Choć zostaliśmy sami, swoimi modlitwami
Go śledzimy, bo do domu płynie.
Przełożył Wiktor Jarosław Darasz
*
Caroline Woolmer Leakey, ur. 8 marca 1827, zm. 12 lipca 1881 – angielska poetka i pisarka. Jej antologia wierszy została opublikowana w Londynie w 1853 r.
Wiktor Jarosław Darasz, ur. 1975 – polski tłumacz literatury pięknej, zwłaszcza poezji. Z wykształcenia jest bohemistą. Przekładem literacki zajmuje się od dwudziestu lat. Tłumaczy głównie z czeskiego i angielskiego. Publikował w Przekładańcu i Frazie. Przełożył około pięciuset wierszy i epigramatów.
IV
Urszula Zajączkowska ‒ Carrefour. lekcja anatomii
popatrz tak właśnie wygląda nerka
świni a tak krowy,
ludzka jest trochę inna,
ale za to płuca – przyciśnij palcem
są jak gąbka.
a tu zobacz jaki kolor ma wątroba
i jak pofałdowany jest mózg
by wiele go się w czaszce zmieściło,
i serce
spójrz, 2 komory –
chwytam tackę, czytam,
że warte jest to 3 złote –
i czuję krew
ściekającą mi przez palce,
– patrz córko, my mamy
bardzo podobne.
// wiersz pochodzi z nominowanego do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej "Silesius" 2018 oraz Nagrody Poetyckiej Orfeusz tomu "minimum" (Wydawnictwo Warstwy, 2017). Wcześniej nagrodzony Nagrodą Fundacji Kościelskich.
*
Urszula Zajączkowska ‒ Poetka, botanik, adiunkt w Samodzielnym Zakładzie Botaniki Leśnej SGGW Absolwentka Akademii Filmu i Telewizji na kierunku montaż.
Mieszka w Wołominie.
V
Maria Ewa Aulich - Pytania
Jak Ci tam teraz
w ostatniej drodze?
Czy nie bolą Cię nogi,
które ostatnio puchły tak,
że nie mieściły się w żadne kapcie?
To dlatego zabrałaś ze sobą
Brązowe, rozdeptane mokasyny?
Nawet pasowały do zamszowej spódnicy
i szyfonowej bluzki,
które zakładałaś tylko od wielkiego święta.
Zastanawiam się
dlaczego nie zabrałaś kurtki?
Gdyby Ci była potrzebna,
to wisi u mnie
na wieszaku w przedpokoju.
I boli.
*
Maria Ewa Aulich, urodzona w Wieluniu. Mieszkała w Warszawie. Poetka, dziennikarka. Ukończyła pedagogikę na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała przez wiele lat jako nauczycielka i dyrektorka szkoły. Związana była z nauczycielskim ruchem artystycznym. Przewodniczyła Klubowi Literackiemu Nauczycieli przy Okręgu Mazowieckim Związku Nauczycielstwa Polskiego. Była dziennikarką w tygodniku „Głos Nauczycielski”, gdzie najczęściej publikowała reportaże i wywiady. Była członkiem Związku Literatów Polskich.
Zmarła 8 kwietnia 2018 roku, w wieku 70 lat.
Wydała tomiki poetyckie: Moja wierzba wieluńska, Jak dotyk, Błogosławiona miedzy kochankami, Śladami dotyku, Zamień się z jaskółką, a także zbiór reportaży i wywiadów Dookoła życia.
Przygotowała Marta Fox
VI
Julia Niedziejko ‒ płetwy i skrzydła
moja krewna umiała pływać w momencie swoich narodzin
potem zapomniała jak nabierać powietrza by się nie utopić
zanim zaczęła mówić pływała w różnych językach podobno
ryby śpiewają za pomocą płetw i skrzeli. jeśli umiesz słuchać
co mówi woda zrozumiesz wszystkie kamienie i drzewa
ale już nigdy nie usłyszysz pieśni aniołów tak mówiła
moja krewna zanim zaczęła unikać wody i patrzeć w niebo
// wiersz pochodzi z nominowanego do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej "Silesius" 2018 debiutanckiego tomu „Niebieska godzina” (Fundacja Duży Format, 2017)
*
Julia Niedziejko ‒ ur. 1993 r., laureatka 5. Ogólnopolskiego Konkursu na Tomik Wierszy "Duży Format", w kategorii "przed debiutem", nominowana do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej "Silesius" 2018 w kategorii "Debiut roku", swoją pierwszą książkę poetycką pt. "Niebieska godzina" napisała w Budapeszcie, obecnie mieszka w Poznaniu, z którego pochodzi.
VII
Markéta Pilátová - ***
Góry, góry moje
Jak ciepły deszcz
Jak zrywanie leśnej
Wyschniętej ich skóry
Wiatr kołysze
A ja piję, bo piję
Bo kobieta, która pije, jest mężczyzną
Bo wolno pić ze złamanym sercem
Jak żyć, znów żyć
A piję, bo piję, góry moje
Chowa w górze
Serce
Kobieta, ta, która pije
Jak mężczyzna
Przełożyła Zofia Bałdyga
*
Markéta Pilátová (ur.1973) - czeska pisarka, dziennikarka oraz tłumaczka z języka portugalskiego i hiszpańskiego. Mieszka trochę w Pradze, trochę w Ameryce Łacińskiej.
Zofia Bałdyga (ur.1987) - poetka i tłumaczka.
Kenia Leyva Hidalgo - Dziennik wyspy
U tych wybrzeży
dosłownie obnażonych do kości,
boję się samej siebie,
wieków zawisłych w klepsydrze,
lunatycznego śpiewu ślimaka
którym władają dawne zjawy.
To prawda, moje oczy strzegą historii
wyginiętych zwierząt, drżących katedr,
mężczyzn pijących morze
jak kielich wina.
Mam rany, które sól żywi każdego ranka
i majaczenie odległych istot.
tłum. Mieszko A. Kardyni, Paweł Rogoziński
*
Kenia Leyva Hidalgo (1974) - poetka i pisarka, laureatka "Paymenty Come the Hope" 2000, 2002 i 2004, "Adelaida del Mármol" 2002, "Alcorta", From the City 2006. Członek Stowarzyszenia Hermanos Saíz ( AHS ). Autorka m.in.: "Días prohibidos", "Yo no podría jurar", "La limpia sangre del cordero".
Mieszko A. Kardyni (1961), Paweł Rogoziński (1972), znawcy literatur latynoamerykańskich, tłumacze poezji i prozy latynoamerykańskiej oraz prekolumbijskiej. W swoich pracach badawczych i twórczych koncentrują się przede wszystkim na historii literatur latynoamerykańskich oraz literaturze prekolumbijskiej Ameryki Łacińskiej, literaturze współczesnej hiszpańskich Karaibów i współczesnej literaturze meksykańskiej. Autorzy m.in. Historia literatur latynoamerykańskich – literatura prekolumbijska, 2012, Historia Literatur Latynoamerykańskich – literatura boricua, 2012, Historia Literatur Latynoamerykańskich – literatura okresu konkwisty, 2013; przekładów z literatur prekolumbijskich: Chilam Balam – Majów księga przepowiedni, 2012, Pieśni z Dzitbalché – Majów pieśni o miłości i o umieraniu, 2012, Yurupary – amazońska epopeja o początkach świata, 2013; opracowań i przekładów zbiorów poezji: Alexandra Pizarnik: Pragnienie szaleństwa, 2012, Olga Orozco – Cienie w mroku pamięci, 2012, Jorge Luis Borges – Labirynty, nowa antologia, 2012, Julio Cortázar – Świat na wspak, antologia, 2013, Mario Benedetti – Najbliżsi bliźni, 2013, Heberto Padilla – Poza grą. Mit rewolucji, 2013; antologii poezji latynoamerykańskiej: Zielony/verde Poezja latynoamerykańska I połowy XX wieku, 2013, Zielony/verde Poezja latynoamerykańska II połowy XX wieku, 2014, Biały / blanco Najnowsza poezja latynoamerykańska - Kuba, 2013, Biały/ blanco Najnowsza poezja latynoamerykańska - Portoryko, 2013, Dawidowa harfa. Poezja żydowska Ameryki Łacińskiej, 2013,Słyszenie ciszy – antologia poezji protomistycznej, 2013, Błękitny/azul Poezja latynoamerykańskiego modernizmu, 2014, Czerwony/Rojo Poezja latynoamerykańskiego surrealizmu, 2014 oraz słowników: Słownik czasowników hiszpańskich ze wzorami odmian, 2012, Słownik okulistyczny polsko-angielsko-hiszpański, 2012, Słownik medyczny hiszpańsko-polski, 2013, Słownik medyczny polsko-hiszpański, 2013, Rozmówki polsko-hiszpańskie, 2013.
II
Barbara Dziekańska - To było tak
Rafałowi
przetarłam oczy
a tu
stukanie dzięcioła
śpiew ptaków
gwiazda słońca w szklance
rączki wnuka
ciasno oplatają szyję
zamykam oczy
a tu
głowa słonecznika
znowu cięższa
nowe liście w trawie
między różami pajęczyna
pochylam się
mrużę oczy
a tu
...
babciu
chcę siusiu
i...
pić
źródło: Barbara Dziekańska, Zapiski na dłoni. Wybór wierszy 1982-2008, Chorzów 2008.
*
Barbara Dziekańska (1947-2012) -poetka zajmująca się również muzyką, publicystyką i animacją kultury.
III
Caroline Woolmer Leakey - W drodze do domu
Żagiel w polu widzenia, statek w polu widzenia,
W stronę domu kieruje się w biegu;
Przez bryzę popędzany z południa mórz nieznanych
Gna w kierunku angielskiego brzegu.
Statek w polu widzenia, jakby nie czuł brzemienia
Po bezkresnym sunie oceanie;
Za sobą nas zostawia jak las, co pozór sprawia,
Że nieczuły jest na polowanie.
Niknie z pola widzenia, w blady zarys się zmienia,
I ucieka nam szybko sprzed oczu;
Staje się plamką małą, w promieniach słońca białą,
Się roztapia w błękitnym przeźroczu.
Zniknął z pola widzenia, w lazurowych przestrzeniach
Szuka Anglii, która w świecie słynie.
Choć zostaliśmy sami, swoimi modlitwami
Go śledzimy, bo do domu płynie.
Przełożył Wiktor Jarosław Darasz
*
Caroline Woolmer Leakey, ur. 8 marca 1827, zm. 12 lipca 1881 – angielska poetka i pisarka. Jej antologia wierszy została opublikowana w Londynie w 1853 r.
Wiktor Jarosław Darasz, ur. 1975 – polski tłumacz literatury pięknej, zwłaszcza poezji. Z wykształcenia jest bohemistą. Przekładem literacki zajmuje się od dwudziestu lat. Tłumaczy głównie z czeskiego i angielskiego. Publikował w Przekładańcu i Frazie. Przełożył około pięciuset wierszy i epigramatów.
IV
Urszula Zajączkowska ‒ Carrefour. lekcja anatomii
popatrz tak właśnie wygląda nerka
świni a tak krowy,
ludzka jest trochę inna,
ale za to płuca – przyciśnij palcem
są jak gąbka.
a tu zobacz jaki kolor ma wątroba
i jak pofałdowany jest mózg
by wiele go się w czaszce zmieściło,
i serce
spójrz, 2 komory –
chwytam tackę, czytam,
że warte jest to 3 złote –
i czuję krew
ściekającą mi przez palce,
– patrz córko, my mamy
bardzo podobne.
// wiersz pochodzi z nominowanego do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej "Silesius" 2018 oraz Nagrody Poetyckiej Orfeusz tomu "minimum" (Wydawnictwo Warstwy, 2017). Wcześniej nagrodzony Nagrodą Fundacji Kościelskich.
*
Urszula Zajączkowska ‒ Poetka, botanik, adiunkt w Samodzielnym Zakładzie Botaniki Leśnej SGGW Absolwentka Akademii Filmu i Telewizji na kierunku montaż.
Mieszka w Wołominie.
V
Maria Ewa Aulich - Pytania
Jak Ci tam teraz
w ostatniej drodze?
Czy nie bolą Cię nogi,
które ostatnio puchły tak,
że nie mieściły się w żadne kapcie?
To dlatego zabrałaś ze sobą
Brązowe, rozdeptane mokasyny?
Nawet pasowały do zamszowej spódnicy
i szyfonowej bluzki,
które zakładałaś tylko od wielkiego święta.
Zastanawiam się
dlaczego nie zabrałaś kurtki?
Gdyby Ci była potrzebna,
to wisi u mnie
na wieszaku w przedpokoju.
I boli.
*
Maria Ewa Aulich, urodzona w Wieluniu. Mieszkała w Warszawie. Poetka, dziennikarka. Ukończyła pedagogikę na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała przez wiele lat jako nauczycielka i dyrektorka szkoły. Związana była z nauczycielskim ruchem artystycznym. Przewodniczyła Klubowi Literackiemu Nauczycieli przy Okręgu Mazowieckim Związku Nauczycielstwa Polskiego. Była dziennikarką w tygodniku „Głos Nauczycielski”, gdzie najczęściej publikowała reportaże i wywiady. Była członkiem Związku Literatów Polskich.
Zmarła 8 kwietnia 2018 roku, w wieku 70 lat.
Wydała tomiki poetyckie: Moja wierzba wieluńska, Jak dotyk, Błogosławiona miedzy kochankami, Śladami dotyku, Zamień się z jaskółką, a także zbiór reportaży i wywiadów Dookoła życia.
Przygotowała Marta Fox
VI
Julia Niedziejko ‒ płetwy i skrzydła
moja krewna umiała pływać w momencie swoich narodzin
potem zapomniała jak nabierać powietrza by się nie utopić
zanim zaczęła mówić pływała w różnych językach podobno
ryby śpiewają za pomocą płetw i skrzeli. jeśli umiesz słuchać
co mówi woda zrozumiesz wszystkie kamienie i drzewa
ale już nigdy nie usłyszysz pieśni aniołów tak mówiła
moja krewna zanim zaczęła unikać wody i patrzeć w niebo
// wiersz pochodzi z nominowanego do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej "Silesius" 2018 debiutanckiego tomu „Niebieska godzina” (Fundacja Duży Format, 2017)
*
Julia Niedziejko ‒ ur. 1993 r., laureatka 5. Ogólnopolskiego Konkursu na Tomik Wierszy "Duży Format", w kategorii "przed debiutem", nominowana do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej "Silesius" 2018 w kategorii "Debiut roku", swoją pierwszą książkę poetycką pt. "Niebieska godzina" napisała w Budapeszcie, obecnie mieszka w Poznaniu, z którego pochodzi.
VII
Markéta Pilátová - ***
Góry, góry moje
Jak ciepły deszcz
Jak zrywanie leśnej
Wyschniętej ich skóry
Wiatr kołysze
A ja piję, bo piję
Bo kobieta, która pije, jest mężczyzną
Bo wolno pić ze złamanym sercem
Jak żyć, znów żyć
A piję, bo piję, góry moje
Chowa w górze
Serce
Kobieta, ta, która pije
Jak mężczyzna
Przełożyła Zofia Bałdyga
*
Markéta Pilátová (ur.1973) - czeska pisarka, dziennikarka oraz tłumaczka z języka portugalskiego i hiszpańskiego. Mieszka trochę w Pradze, trochę w Ameryce Łacińskiej.
Zofia Bałdyga (ur.1987) - poetka i tłumaczka.
Komentarze
Prześlij komentarz