Gruszka-Zych, Czekańska, Castaño, Kaźmierczak/Kuttig , Andijewska, Maryszewska, Smith

I
Barbara Gruszka-Zych
* * *
tej nocy wybuchła wiosna pierwszy krokus
w twoich rozpiętych spodniach wystawał
ponad paskiem na brzuchu nad brzegiem suwaka
którym zamykałeś tysiące razy to co tak delikatne
teraz sam mi pokazałeś jak kwitnie z radości że jesteśmy
blisko leżałeś na wznak chyba w okularach choć nie były
potrzebne żeby cokolwiek zobaczyć z realnego świata świtało
nam w głowach że jeśli to co nierealne tak szybko zaczęło
mieć kontury naszych ciał to jest jeszcze szansa
że to one pozwolą zmartwychwstać naszym martwym duszom
wiesz jakie to cudowne powiedziałeś pomyślałam
pierwszy raz w życiu że to cud że mam rękę
którą zapisuje na twoich plecach słowa miłości

„Nie ma nas w spisie”

*

Obraz może zawierać: 1 osoba, siedzi, dziecko i na zewnątrz
Barbara Gruszka-Zych – poetka, dziennikarka, krytyk literacki. Była stypendystką wiedeńskiej fundacji Janineum (2002), Fundacji Jana Pawła II w Rzymie (2003), Fundacji „Heinrich & Jane Ledig-Rowohlt” w Lavigny w Szwajcarii (2014).
Od roku 1989 pracuje w tygodniku „Gość Niedzielny”; współpracuje też z innymi tytułami prasowymi. Od 1994 roku należy do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, od 2001 do Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego, od 2018 do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Wchodzi w skład grupy literackiej Magnus Ducatus Poesis na Litwie.
Wydała zbiory reportaży „Mało obstawiony Święty. Cztery reportaże z Bratem Albertem w tle” (ISBN 83-7030-400-1) i Zapisz jako… (ISBN 83-7030-411-7) , które ukazały się w latach (odpowiednio) 2002 i 2004 nakładem Księgarni św. Jacka, portret Czesława Miłosza „Mój Poeta – osobiste wspomnienie o Czesławie Miłoszu" (ISBN 9788371834998) – w roku 2007 (wyd. Videograf II), "Takie piękne życie. Portret Wojciecha Kilara” – Bytom 2015, Wydawnictwo Niecałe. ISBN 978-83-64453-18-2, „Życie rodzinne Zanussich. Rozmowy z Elżbietą i Krzysztofem” Wyd. Działania Wizualne, Czeladź 2019. ISBN 978-83-953378-0-2
Opublikowała następujące tomiki: Napić się pierwszej wody – Warszawa 1989, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, ISBN 83-203-3073-4,Teren prywatny – Katowice 1994, „Videograf”, Nic się nie stało – Katowice 1995, „Towarzystwo Zachęty Kultury”, wyd. II 1997, Pali się mój próg – Katowice 1997, Śląsk (ISBN 8371640498), Zapinając kolczyki – Katowice 2000, „Wydawnictwo Parol” (ISBN 8390833042), Podróż drugą klasą – Katowice 2002, „Bractwo Myśli Bratniej Związku Górnośląskiego”, Sprawdzanie obecności – 2004, Wydawnictwo KOS (ISBN 83-89375-51-6), Miegu su tavim po oda (Śpię z tobą pod skórą) – 2006, Kowno, polsko-litewski wybór wierszy, Nemunas, Ile kosztuje łąka – Katowice 2007, „Biblioteka Śląska” (ISBN 9788360209110), Muchy i ludzie – 2008, Księgarnia św. Jacka (ISBN 978-83-7030-658-8), Dzban pełen ognia – 2009, Sankt Petersburg, polsko-rosyjski wybór wierszy wydany nakładem Generalnego Konsulatu Republiki Polskiej w Petersburgu, seria redagowana przez Anatola Niechaja, Ostatnie śniadanie – 2009, „Towarzystwo Przyjaciół Sopotu”, Biblioteka TOPOSU nr 45 (ISBN 978-83-61002-44-4, Mężczyzna i kobieta przed kremacją 2011 – wybór wierszy z lat 1989–2009, Klub Niezależnych Stowarzyszeń Twórczych „Marchołt”, Szara jak wróbel – 2012, Towarzystwo Przyjaciół Sopotu, Biblioteka TOPOSU nr 76 (ISBN 978-83-61002-85-7), Dwoje o miłości (Dviese apie meilę), Barbara Gruszka-Zych i Julius Keleras, fundacja Naujoji Romuva, Wilno 2012 (ISBN 978-609-8035-19-3) Nasz Poeta – Wspomnienie o Czesławie Miłoszu, razem z Birute Jonuskaite, fundacja Naujoji Romuva, Wilno 2012 (ISBN 978-609-8035-18-Koszula przed kolana - Katowice 2014, Wydawnictwo Biblioteka Gościa, (ISBN 978-83-938007-3-5) Nie ma nas w spisie - Katowice 2014, Wydawnictwo Naukowe "Śląsk", (ISBN 978-83-7164-818-2) Dowody na istnienie ciemni - Wrocław 2014, Wydawnictwo Astrum, (ISBN 978-83-7277-647-1) Koszula przed kolana - Katowice 2014, Wydawnictwo Kurii Metropolitalnej „Gość Niedzielny" (ISBN 978-83-938007-3-5). • Przyrząd do uzdatniania wody 2015 – Wrocław, Wydawnictwo Astrum ISBN 978-83-7277-896-3 . ISBN 978-83-64453-18-2 „Tacy kruchutcy” Sopot. 2017, Towarzystwo Przyjaciół Sopotu, ISBN 978-83-65662-19-4 „Samo święto. Wiersze miłosne”, Katowice 2017, Wyd. Śląsk, „Basiu wróciłem" – Katowice 2018, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, "Nie chciałam ci tego mówić” Katowice 2019, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”.

Fot. Dominika Koszowska


II
Maria Czekańska - Myśli niepłodne
czasem niewiele trzeba, aby się utracić,
choć nie przypomnę sobie, jak głęboko.

momenty-apokalipsy:
zerkam w okno, odrywa mnie pisk, ktoś mnie zagada, zawibruje telefon, zagotuje się woda.
suszarka, która nie mogła się włączyć nagle się włączy, a wiatr zacznie porywać firanki.

momenty apokalipsy. może było to ważne,
a może tym właśnie byłeś, myślą, która uciekła?
stoisz obok, ale nie pamiętam.

*
Obraz może zawierać: 1 osoba, zbliżenie
Maria Czekańska (ur. 1995) jest poetką przed debiutem książkowym. Dotychczas publikowała w „Odrze”, „Wizjach”, „Babińcu literackim”, „Śląskiej Strefie Gender” i "Nowej Orgii Myśli". Jej pasją jest chodzenie na skrajach. Mieszka w Zabrzu.


III
Yolanda Castaño - Historia metamorfozy
Na początku był kłopot
gorzkie wyrzeczenia kiedy byłam dzieckiem byliśmy biedni
i nigdy niczego nie miałam
rachityczna pozbawiona tożsamości a przede mną gorycz niedostatku
parabola kompleksów syndrom ducha
(Tak samo okropnie jest marnieć jak tego żałować)
Rafa z cienia która rozrywa moje korale.
Na początku były słabiutkie skrzela
które nie chciałby abym była szczęśliwa dając mi ledwo odetchnąć
w korytarzach szkoły moja twarz była zupełnie pospolita
jakaś fizjonomia całkowicie bez wyrazu
masz albo nie daj sobie spokój przyzwyczaj się przełknij
kruki zasłaniające chmury wyrok na wieczne zimno
na ciągły boreasz na prywatne poświęcanie się
(wychowywałam się w przyklasztornej szkole
dziewczyny wychodząc z niej niosą piętno albo
anorektyczki albo lesbijki
to piętno odciska się we krewi na łokciach w głowach
w sumieniach w łechtaczkach).
Zamykałam oczy i z całych sił pragnęłam
raz na zawsze stać się tym kim byłam.

Ale piękno przekupuje. Pięknem można przekupić.
Rafa z cienia która koroduje moje korale.
Świt zwycięża a w gardle rodzi się proroctwo.
Głupia mała! wszystko obsesyjnie pokrywałaś
krzyżami
zamiast sensem.
Tej zimy kwiaty zakwitły powoli jak szalone.
Rzeki w górnym biegu zmieniły się w różowe wodospady
a w moich włosach rodziły się motyle i ślimaki
Uśmiech moich piersi dawał energię samolotom
Piękno przekupuje
Pięknem można przekupić
Alabastrowa skóra brzucha przyprowadziła wiosnę
z moich małych rąk wylewały się morskie ślimaczki
a największe pochwały trafiały prosto w serce
nie wiedziałam co robić z taką ilością światła w takich ciemnościach.

Powiedzieli mi: „twoja uroda nie przyniesie ci szczęścia”
i splunęli mi w twarz moimi wdziękami do tego klubu
nie przyjmuję się dziewcząt z pomalowanymi na czerwono ustami
mdląca nawałnica podła perwersja która nie ma nic wspólnego
z maskarą na rzęsach
myszy wkradły mi się do pokoju i skalały w szufladach białą pościel
litry pomyj potajemne śledzenie litry kontroli
litry oszczerców kilogramy podejrzeń z powodu moich podkreślonych łuków brwiowych
powinniśmy cię związać
wyczyścić twarz kwasem masz wyglądać skromnie
zrezygnować z bycia sobą aby zostać pisarką?

oni diabolizowali moje piękno smukłość mojej szyi
narodziny owłosienia poniżej karku do tego klubu
nie wpuszcza się dziewcząt tak pysznie kwitnących
Nie ufamy latu
Piękno przekupuje.
Zastanów się czy to wszytko jest czegoś warte.

Przełożyła: Grażyna Wojcieszko
*
Obraz może zawierać: 1 osoba, stoi, drzewo i na zewnątrz
Yolanda Castaño – galicyjska poetka, tłumaczka i krytyk literatury hiszpańskiej oraz galicyjskiej.Jest autorką sześciu tomów poetyckich oraz pięciu książek dla dzieci. Jej wiersze były już tłumaczone i publikowane w dwudziestu pięciu językach. Laureatka wielu galicyjskich i międzynarodowych konkursów poetyckich. Od 2010 jest dyrektorem światowego festiwalu poezji PontePoética (Pontevedra), a od roku 2012 prowadzi międzynarodowe warsztaty poetyckie w San Simon oraz spotkania literackie Poetas di(n)versos. Stypendystka fundacji czAR(T) Krzywogońca w lutym 2019.

Grażyna Wojcieszko – poetka, tłumaczka, autorka sześciu tomów poetyckich oraz opowiadań zebranych w bestselerze Animalki. Absolwentka Studium Literacko-Artystyczne Uniwersytetu Jagiellońskiego a wcześniej francuskich uniwersytetów: Orsay i Jussieu. Aktualnie drze pióra w krakowskiej grupie literackiej Piórnice. Należy do najczęściej tłumaczonych współczesnych poetek polskich. Laureatka wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich. Prezes Fundacji czAR(T) Krzywogońca – miejsca międzynarodowych spotkań twórczych i działalności artystycznej. W ramach inicjatyw fundacji zainicjowała ogólnopolski konkurs poetycki „O Złotą Pszczołę”, a dzięki niemu utworzyła nową serię wydawniczą „Leśna pszczoła”, zawierającą lirykę współczesnych poetów zainspirowanych przyrodą.

IV
Łukasz Kaźmierczak/ Łucja Kuttig –
malthus, malthus, co z ciebie wyrośnie,
martwimy się już od wieku pary

samsung chwyta smak snów o tym by ranek
zacząć szklanką świeżego powietrza
mróz tych słów mijam koło wiaduktu a tego
typu śnieg przed sylwestrem kłuje nozdrza
ostatni raz w tej postepoce węgla i gazu

w tym roku ostatni raz wyczerpiemy złoża
antymonu – aspekt dokonany anonsowany
przez amerykańską inspekcję geologiczną

zastanawia ze względu na potencjalną poetyckość
braku: ponieważ czy w pustce potrzeba liryki lub
lingwizmu choćby – dobieramy się do głębszych
droższych stóp snów o antymaltuzjańskim postępie

*
Obraz może zawierać: co najmniej jedna osoba, niebo i zbliżenie
Łukasz Kaźmierczak/ Łucja Kuttig – niebinarne autorze „Kokostów”, „Agrestów” i nadchodzącego tomiku „Orzechnia. Orzechnini – Orzechnica – Orzechniczka”.

V
Emma Andijewska
Usłużne parasolki
Po ulicy, jak tylko okiem sięgnąć,
latają rozłożone parasolki,
uprzejmie proponując chętnym
bezpłatne
ułatwienie sposobu przemieszczania się.
Ale z jakiegoś powodu
nikt się nie odważa,
bojąc się zbytniego zadłużenia
u zdzierców
często stojących
za darmowymi usługami.
I za parasolkę
łapie się tylko jedna babcia,
która już niczego się nie boi,
razem z kędzierzawym wnukiem.
I oni oboje
tak harmonijnie płyną
nad głowami przechodniów,
że każdy zatrzymuje się
i obiecuje sobie od dzisiaj
zacząć nowe życie

Przełożyła Aneta Kamińska
*
Obraz może zawierać: 1 osoba, kapelusz i zbliżenie
Emma Andijewska (1931) – ukraińska poetka, prozaiczka i malarka. Urodziła się w mieście Stalino (obecnie Donieck), ale od 1943 r. mieszka na emigracji, w USA i Niemczech. Autorka wielu książek poetyckich i prozatorskich, wydawanych zarówno ma Ukrainie, jak i zagranicą. Ukraińskie czasopismo „Ji” ogłosiło rok 2004 Rokiem Emmy Andijewskiej i przez ponad 12 miesięcy publikowało fragmenty jej twórczości oraz omówienia. W roku 2018 została laureatką najważniejszej ukraińskiej nagrody literackiej – Państwowej Nagrody im. Tarasa Szewczenki. W Polsce jej wiersze znalazły się w antologii „Wiersze zawsze są wolne. Poezja ukraińska w przekładach Bohdana Zadury” (2004), były też publikowane w „Wakacie” (tłum. Aneta Kamińska) i Babińcu Literackim.

VI
Barbara Maryszewska – Byłabym gotowa zrobić coś głupiego
czego żałowałabym potem bo wszystko to ostatecznie pikuś
.

aplikujemy sobie
lekarstwa i specyfiki by nie zapominać
a przecież pamięć
jak na złość bywa pamiętliwa
i niechętnie odpuszcza

tymczasem ja
jestem niezła w niepamiętaniu
ono oferuje mi więcej
i nie robi dziury w całym

niepamiętanie
szybciej godzi mnie ze światem i ze sobą
bezboleśnie usuwa
czyjeś makro i mikro przewinienia
i wygłusza tupnięcia nogą

lubię swoje niepamiętanie
niektórzy zazdrośnie określą je wyparciem
a ja nie nazwę go wcale

w ramach morału
darujcie sobie osądy czy stawianie zarzutów
i tak będę wam nie pamiętać

***
Obraz może zawierać: co najmniej jedna osoba i zbliżenie
.
Barbara Maryszewska, urodzona w maju 1969.
Lubi miasta, kawiarnie, architekturę, sztukę, ludzi. Lubi wspomnienia, najbardziej własne. Szanuje przyrodę, ale góry najbardziej lubi podziwiać na fotografiach. Nie wybrałaby się na samotne wyspy, w Bieszczady, ani do żadnych innych samotni.

"Moje wiersze mogą wydawać się nudne, niemądre, nijakie. Jednak mają pewną zaletę - są prawdziwe, bo piszę tylko o tym, co najlepiej znam, czyli o sobie." - powiedziała.

VII
Tracy K. Smith
MĘSKI ŚWIAT
Zapewne wyjmie to, kiedy będziecie sam na sam
By dyndało między wami jak wisiorek na łańcuszku.
Jak każdy inny świat, rozbłyśnie to światłami, które znaczą
Domostwa, ruch uliczny, konstelację potrzeb. Chmurki rozciągną
Cienie nad równiną. Uśmiechnie się patrząc jak wysilasz wzrok
By rozpoznać rzeki, granice, mosty wyrastające ze skały. Wyrecytuje
Jego historię. To jak jedno mocarstwo połknęło drugie. Jak jedna
Cywilizacja przetrwała trzy tysiące lat bez słowa na wieczność.
Poprowadzi twoją dłoń poprzez warstwy atmosfery,
Nauczy cię jak manipulować pogodą. Majtając tym
Łagodnie ze strony na stronę, będzie się zarzekał, że nigdy
Przedtem nie pokazał tego nikomu innemu.

Przełożył Janusz Solarz
A MAN’S WORLD - tekst oryginalny
He will surely take it out when you’re alone
And let it dangle between you like a locket on a chain.
Like any world, it will flicker with lights that mean dwellings,
Traffic, a constellation of need. Tiny clouds will drag shadows
Across the plane. He’ll grin watching you squint, deciphering
Rivers, borders, bridges arcing up from rock. He’ll recite
Its history. How one empire swallowed another. How one
Civilization lasted 3,000 years with no word for eternity.
He’ll guide your hand through the layers of atmosphere,
Teach you to tamper with the weather. Swinging it
Gently back and forth, he’ll swear he’s never shown it
To anyone else before.

*
Obraz może zawierać: 1 osoba, uśmiecha się, dziecko i zbliżenie
Tracy K. Smith urodziła się w Falmouth na półwyspie Cape Cod w 1972 roku, ale dorastała w Kaliforni. Studiowała na Harwardzie i na Uniwersytecie Columbia, a obecnie jest dyrektorem Programu Pisania Poezji na Uniwersytecie Princeton. Jest czołową przedstawicielką fali młodych czarnoskórych amerykańskich poetów, którzy szturmem zdobywają Parnas. Smith czerpie tematy z historii czarnej Ameryki, wiele z jej wierszy to rekreacje listów pisanych przez niewolników lub czarnoskórych żołnierzy w wojnie między Północą i Południem. Jej poezja jest też ważnym głosem feministycznym. Wśród wielu nagród, które zdobyła Pulitzer z 2012 roku wydaje się być najważniejszy. Smith jest także w tej chwili konsultantką do spraw poezji przy Bibliotece Kongresu, a więc de facto “poetką narodową.”

Komentarze