Jarocka, Wątor, Boryszpolec, Kuśmicka, Kamińska, Hartwig, Duszka

 I

Ewa Jarocka
sukienka w motyle
nie dam rady umrzeć na waszych oczach,
dlatego zwinęłam się w supeł i wyglądam
jak kot. zawsze marzyłam, by odrodzić się
w ciele słonia, ale one nie mają łatwego życia,
więc może dobrze, że trenuję los kota. dachowca,
który wcale nie skacze po dachach, tylko śpi
zwinięty w supeł i nawet gdy umrze, będzie
supłem. w przeciwieństwie do mnie. gdy ja
umrę, ubierzecie mnie w prostą sukienkę
i nagle wszyscy będą mnie kochali.
Wiersz pochodzi z tomu „zapalmy moją krew”
Wydawnictwo Kwadratura, Łódź 2022
*















Ewa Jarocka - autorka czterech książek poetyckich i trzech prozatorskich. Ostatnio wydała tom „zapalmy moją krew” (Łódź, 2022). Jej debiutancka książka poetycka została nagrodzona na XIII Festiwalu Złoty Środek Poezji w Kutnie, „cienie piszczących psów” (Łódź, 2020) były nominowane do Nagrody Literackiej Gdynia 2021 w kategorii poezja, a powieść „Skończyło się na całowaniu” (Ligota Mała-Dùn Èideann, 2021) jest nominowana do NLG 2022 w kategorii proza. Jest stypendystką Prezydenta Wrocławia w dziedzinie literatury.

II
Małgorzata Wątor
Kobiety w bieli na Białorusi
Chcą walczyć bez utraty
Przyszłości
Nie przeznaczają życia
Na śmierć
*













Małgorzata Wątor (1988) – poetka i animatorka kultury. Autorka tomu poezji „Przeznaczona / Namienionô”, Gdańsk 2020. Z pochodzenia jest Kaszubką o góralskim nazwisku.

III
Ołena Boryszpolec
Sześć polskich dziewcząt w pociągu
Sześć polskich dziewcząt w pociągu
naprzeciwko mnie,
nie wiedzą dokąd jadę.
One, jak sądzę, jadą do domu.
Stukot kół je ożywia,
nie zatrzymuj się, pociągu,
słyszę śmiech,
który nie ustaje,
wcina się w moje piersi,
kolana, łokcie,
brzuch,
sześć polskich dziewcząt w pociągu
zmienia się w kobiecą część mojej rodziny,
przeglądają filmy w telefonach,
trzymają w rękach szkolne bilety.
Nie liczyć nocy
i nie liczyć dni.
Jedna z nich mówi,
że mężczyzna, który zasnął przy oknie,
jest śmieszny,
to moja babcia, ma we włosach
różową kokardę.
Druga mówi, żeby słuchać tylko jej,
i to moja babcia,
wie, co mówi,
nawet przez sen.
Trzecia ciepła i zmęczona, nie lubi pociągów
w ogóle,
to moja mama,
kocham ciebie, trzecia,
i patrzę:
czwarta rozmawia z kimś, kogo
nikt nie widzi, a on jej odpowiada,
siostrze mojej,
która obejmuję piątą i szóstą,
fruwają w wagonie imiona,
sześć polskich dziewcząt w pociągu,
następny przystanek jest mój.
Przeł. Natalia Jurak
*













Ołena Boryszpołec – urodziła się w Odessie 4 kwietnia 1980 roku. Poetka, pisarka, dziennikarka, animatorka kultury, laureatka Miejskiej Nagrody Literackiej im. Konstantina Paustowskiego za zbiór wierszy „Блакитнa зірка”, członkini Państwowego Związku Dziennikarzy Ukrainy, redaktorka, współorganizatorka Międzynarodowego Konkursu Prozy „Без меж”, współzałożycielka organizacji pozarządowej „Творення без меж”.

IV
Sabina Kuśmicka
Śmiech wygasł w narodzie
Kolejny labirynt. Obrazy sztucznie stwarzane przez lęk.
Bezimienne gesty oblicze
bez oblicza wymyślone tezy i
antytezy. Nędzne rachunki.
Wbrew szemraniu tłumu
krzyk nienawiści uderza w strofę
jak hipnotyczna manipulacja
nikt nie ma o tym pojęcia.
Brudny świat rozgrywa partię szachów z twarzą pokerzysty.
Kłusownicy i psychopaci
wygrywają wojnę
przez strach i siłę.
Lalki bez ust są coraz chudsze.
Przemoc niszczy każde rozwiązanie.
Lichwiarze liczą pieniądze
w złotych monetach.
Umarli rzucają cień.
Ziemia znów dymi jak azot.
*



















Sabina Kuśmicka − rodowita lublinianka. Bawi się słowem w zbiorczych antologiach i tomach poezji: "Jak krople" (2013), "Ulotne cienie" (2017), w pismach literackich. Laureatka konkursów poetyckich. Jej zainteresowania sięgają po taniec, masaż hawajski lomi lomi i fotografię artystyczną. Właścicielka najbardziej zielonych oczu na świecie.

V
Aneta Kamińska
***
niedzielny poranek w krakowie
zacząć od komunikatu
kontrowersyjne treści
to zdjęcie może przedstawiać
przemoc lub drastyczne sceny
jeśli może
to na pewno przedstawia
zwłaszcza że pokazuje charków
po kolejnym rosyjskim ostrzale
135. dnia inwazji na ukrainę
kobieta częściowo bez ubrania
ale w bieliźnie
jeśli to ostrzał
to może przynajmniej
nie została przed śmiercią
zgwałcona
będę o tym myśleć
całą niedzielę
cały tydzień
całą wojnę
całe życie
Kraków, 9 lipca 2022
***
putin przemówił
i grozi zachodowi
niech spróbują
my tak naprawdę
na poważnie
jeszcze niczego nie zaczynaliśmy
mówi
do matek
(ojców w rosji zwykle jakoś nie ma)
35. tysięcy
rosyjskich żołnierzy
niepoważnie
poległych na froncie
(do ukraińskich nie mówi
bo ukraińskich
przecież nie ma)
Kraków, 9 lipca 2022
***
z wieczoru poezji ukraińskiej
wracamy we cztery
ołesia hałyna agnieszka i ja
ty idziesz na południe
ty na północ
ty na zachód
a ja na wschód
agnieszka na rynku
przydziela nam kierunki
to jak legenda
o czterech siostrach
myślę sobie
i chcę już gdzieś
umiejscowić gniazdo z orlicą
ale agnieszka mówi
pójdę z tobą
bo nie chcę iść sama
na wschód
ja mogłabym sama na wschód
myślę
ale pytam
który kierunek jest dla mnie
twój to taki
północny wschód
to rosja
pytam bo wcześniej
chciały mnie wysłać
z misją do rosji
nie
raczej litwa łotwa
dobrze to zacznijmy
na razie od litwy
i ruszamy
w kierunku
dworca
Kraków, 9 lipca 2022
***
kiedyś trzeba będzie to wszystko
przetłumaczyć na rosyjski
chociaż oczywiście byłoby lepiej
gdyby to oni wykonali tę pracę
i sami sobie przetłumaczyli
mówię
i wiem
że nikt mi nie zaprzecza
tylko przez grzeczność
trzeba im to wszystko pokazać
mają wiedzieć co zrobili
nie mogą udawać
do końca świata
moje wiersze na przykład
mają być kiedyś
przetłumaczone na rosyjski
mają je czytać codziennie
mają je znać na pamięć
mają żałować za grzechy
no
przynajmniej ci którzy
coś czytają
no
przynajmniej ci którzy
coś rozumieją
no
przynajmniej ci
którzy
Kraków, 9 lipca 2022
***
oddziały sił specjalnych
pisze radek
wywiesiły ukraińską flagę na wyspie węży
którą wcześniej wojsko rosyjskie
opuściło w „geście dobrej woli”
(jaki piękny gest ze strony federacji
pod przewodem władimira władimirowicza chujłowicza)
słudzy sarumana i saurona
ostrzelali więc natychmiast wyspę
bombami fosforowymi
flaga kosztuje jakieś pięć euro
wystrzelenie rakiety
żeby ją zniszczyć
policzcie sobie już sami
Kraków, 9 lipca 2022
***
po serii gwałtów
bolt wprowadza usługę tylko dla kobiet
każda użytkowniczka aplikacji przez całą dobę
może zamówić przejazd z kierowczynią
kierowczynie będą mogły odrzucić przejazd
jeśli się okaże że został zamówiony przez mężczyznę
czytam i doceniam również
modelowo użyte feminatywy
i owszem
to też jest wiersz o wojnie
bo stanowczo odradzam
moim poetkom ukraińskim
(studentkom zresztą też)
zamawianie bolta i ubera
nie mieszkam najbliżej na świecie
ale dojedziecie do mnie
bezpośrednim autobusem
i z dworca centralnego
i z lotniska
zachwalam
warszawski transport publiczny
żebym chociaż w polsce
była o nie trochę
spokojniejsza
Kraków, 9 lipca 2022
*


















Aneta Kamińska, poetka i tłumaczka poezji ukraińskiej. Urodziła się w Szczebrzeszynie, pochodzi z Zamościa, mieszka w Warszawie. Skończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim, pracuje jako metodyczka i lektorka języka polskiego dla cudzoziemców. Autorka tomików: "Wiersze zdyszane" (2000), "zapisz zmiany" (2004), "czary i mary (hipertekst" (2007), "autoportret z martwą naturą, ostatnie wiersze nazara honczara napisane przez anetę kamińską" (2018, nominacja do Nagrody Nike 2019) oraz "więzy krwi" (2018). Wydała wybory przekładów wierszy: Nazara Honczara "Gdybym" (2007; przekład wspólnie z Andrijem Porytką), Hałyny Tkaczuk "Ja ta inszikrasuni/ Ja i inne piękności" (2011), Chrystii Wenhryniuk "Dowhioczi/ Długie oczy" (2013), Borysa Humeniuka "Wiersze z wojny" (2016), Lubow Jakymczuk "Morele z Donbasu" (2018), Julii Stachiwskiej "Wszystkie możliwe rzeczy" (2019, nagroda „Literatury na Świecie” za przekład), Wasyla Hołoborodki "Tęcza na murze" (2020, nominacja do ukraińskiej Nagrody Drahomana za przekład) oraz prozę poetycką Olafa Clemensena "Lato ATO"(2020),a także trzy autorskie antologie: "Cząstki pomarańczy. Nowa poezja ukraińska" (2011), "30 wierszy zza granicy. Młoda poezja ukraińska" (2012) oraz "Wschód – Zachód. Wiersze z Ukrainy i dla Ukrainy" (2014). Współtłumaczka antologii: "Portret kobiecy w odwróconej perspektywie. 12 poetek z Czech, Słowenii i Ukrainy" (2013), "Komiks wierszem po ukraińsku" (2015) oraz "Listy z Ukrainy" (2016). Współtworzy "Wspólny Pokój" – seminarium poświęcone twórczości literackiej kobiet.Współpracuje stale z "Babińcem Literackim", gdzie zamieszcza przekłady wierszy poetek ukraińskich.
Zdjęcie na Festiwalu Miłosza zrobiła Agnieszka Wiktorowska-Chmielewska.

VI
Julia Hartwig
Albo
Mówią że gdyby im było dane
przeżyć to wszystko po raz drugi
nie zmieniliby niczego
a przecież nie mają się za szczęśliwych
pogodzili się więc z życiem
i zdążyli pokochać siebie
albo też pojęli pod koniec
że nie jest lepsze życie
które nie zna trosk
I choć pociąga nas lekkość i niefrasobliwość
coś musi ważyć na wadze
na której położą nasze istnienie
*












Julia Hartwig - Międzyrzecka (1921 - 2017) – polska poetka i eseistka, tłumaczka literatury pięknej z języka francuskiego i angielskiego, od 1963 członkini Polskiego PEN Clubu, jedna z najwybitniejszych polskich poetek, którą nazywano "Miłoszem w spódnicy".

VII
Maria Duszka
Jaś godny wiersza
mówi o sobie Jan
i już w pierwszych chwilach naszej znajomości
zaprasza mnie na swoje piąte urodziny
ma oczy niebieskie
a mówi
że kryształowe
opowiada
że dużo już przeszedł
- w nie wiem którym życiu
cierpiał biedę i głód
walczył w Chinach i w Rosji
- sam przeciw wielu
i bardzo chciałby wrócić
do Anglii
bo tam był
zakaz wojen
z a k a z w o j e n!!!
Pałac Książąt Radziwiłłów w Antoninie, 15.08.2021 r.
*














Maria Duszka mieszka w Sieradzu. Jest poetką, dziennikarką, animatorką kultury, absolwentką bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim, stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012). W 2022 r. otrzymała Odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Pomysłodawczyni i współorganizatorka czterech pierwszych edycji sieradzkich Nocy Poezji i Muzyki oraz OKP „Mój list do świata”. Jej utwory zostały przełożone na kilkanaście języków obcych. Wydała dziewięć tomików. Ostatni z nich to polsko-litewski wybór wierszy „Wolność chmur / Debesų laisvė" (w przekładzie Birutė Jonuškaitė).
Wiersze publikowała m.in. w: "Toposie", "Wyspie", „Odrze”,"Przekroju", "Modern Haiku" (USA), "Reibeisen" (Austria), „Kyiv” (Ukraina), „Krantai” i „Naujoji Romuva” (Litwa) oraz w antologiach wydanych w Stanach Zjednoczonych, Serbii i Niemczech. Prezentuje wiersze współczesnych poetów z kraju i zagranicy w audycji „Pod wielkim dachem nieba” emitowanej w Radiu Islanders i Radiu Muzyczna Cyganeria: https://www.youtube.com/channel/UCdTUttCnrdVFi38hpT2rENQ
Była gościem festiwali literackich organizowanych w Niemczech i na Litwie. Uczestniczka rezydencji literackich „Goście Radziwiłłów ” (2021 i 2022 r.) ufundowanej przez Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego. Należy do Związku Literatów Polskich.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty