Grace Nichols - Gruba czarna kobieta wybiera się na zakupy // Ewa Sonnenberg - Muszelka
Grace Nichols - Gruba czarna kobieta wybiera się na zakupy
Zakupy zimą w Londynie
są prawdziwą udręką dla grubej czarnej kobiety
chodzi od sklepu do sklepu
w poszukiwaniu pasujących ubrań
a pogoda jest pod psem
Patrzy na zmarznięte chude manekiny
zmuszając się do uśmiechu
a te ładniusie ykspedientki
wymieniają znaczące spojrzenia
myśląc że tego nie zauważa
Pan nie zna litości
Nic miękkiego jasnego i falującego
podczas chodzenia
jak smużka słońca
Gruba czarna kobieta klnie pod nosem
w Suahili/Joruba i języku narodowym
całe te podróże i podróże
Gruba czarna kobieta może stwierdzić tylko
że jeśli chodzi o modę
to wybór jest marny
Nic powyżej rozmiaru yks el
tłum. Wioletta Grzegorzewska
*
Grace Nichols – pisarka ur. 1950 r. w Georgetown. Dzieciństwo spędziła w wiosce na wybrzeżu Gujany. Jej ojciec pracował jako dyrektor szkoły podstawowej, a matka uczyła gry na fortepianie. W roku 1977 wyemigrowała do Wielkiej Brytanii, gdzie mieszka do dziś w Lewes (East Sussex) z partnerem, gujańskim poetą, Johnem Agardem; zadebiutowała tomem wierszy „Long-Memoried Woman” w 1983; opublikowała także kilka książek dla dzieci inspirowanych gujańskim folklorem i legendami indiańskich plemion Amerindian.
Wioletta Grzegorzewska - pisarka, tłumaczy poezję z języka angielskiego.
W ramach przypomnienia kolejny wiersz z sierpnia:
Ewa Sonnenberg - Muszelka
Mówiłeś: „Teraz tylko deszcz umie płakać”
Jakbyś zapomniał o dziewczynie która płakała każdym milimetrem ciała
Przeglądając się w okaleczonym pięknie zawstydzała grozę niebezpieczeństwa
Ukrywałeś przerażenie w chłodzie stóp i biegłeś wcielając się w kaskaderstwo odwagi
Jakbyś nie zauważył że ta dziewczyna całując twoje stopy całowała swoje rany
Otwierały się drzwi do pokoju gdzie śmierć śmiała się z samej siebie
W palcach hodowałeś delikatność z wyczuciem uczyłeś ją przypływów i odpływów
Jakbyś nie dostrzegł że ta dziewczyna mieszkała na dnie oceanu
Nie umiała mówić bo zamiast języka w jej ustach błyszczała perła
Za każdym razem budziłeś się w kimś innym
Jakbyś tańczył na jednym promieniu słońca nie rozumiejąc że ta dziewczyna
Ona na rękach przynosiła światło
Układałeś wers nieistniejącego w kosmosie wiersza
Jakbyś nie potrafił odczuć że ta dziewczyna znała język gwiazd
Gdy patrzyła w jej spojrzeniu była podpowiedź jednej z nich
I były w tobie niezliczone życiorysy z których próbowałeś wybrać właściwy
Jakbyś bał się przyznać że ta dziewczyna jest jedna jedyna we wszechświecie
Lustrzane ciała obcych ludzi dotyczyły tego czego się obawiałeś
I milczałeś bo chciałeś zapomnieć imię tej dziewczyny
Jakbyś nie wiedział że
Ta dziewczyna nie ma imienia
*
Wiersz pochodzi z najnowszego tomiku (przed drukiem) "Wiersze dla jednego człowieka".
Ewa Sonnenberg - poetka, nazywana słowiańską Safoną, Giocondą północy, cybernetyczną damą, autorka kilkunastu książek poetyckich, jej wiersze tłumaczone były na szesnaście języków.
Zakupy zimą w Londynie
są prawdziwą udręką dla grubej czarnej kobiety
chodzi od sklepu do sklepu
w poszukiwaniu pasujących ubrań
a pogoda jest pod psem
Patrzy na zmarznięte chude manekiny
zmuszając się do uśmiechu
a te ładniusie ykspedientki
wymieniają znaczące spojrzenia
myśląc że tego nie zauważa
Pan nie zna litości
Nic miękkiego jasnego i falującego
podczas chodzenia
jak smużka słońca
Gruba czarna kobieta klnie pod nosem
w Suahili/Joruba i języku narodowym
całe te podróże i podróże
Gruba czarna kobieta może stwierdzić tylko
że jeśli chodzi o modę
to wybór jest marny
Nic powyżej rozmiaru yks el
tłum. Wioletta Grzegorzewska
*
Grace Nichols – pisarka ur. 1950 r. w Georgetown. Dzieciństwo spędziła w wiosce na wybrzeżu Gujany. Jej ojciec pracował jako dyrektor szkoły podstawowej, a matka uczyła gry na fortepianie. W roku 1977 wyemigrowała do Wielkiej Brytanii, gdzie mieszka do dziś w Lewes (East Sussex) z partnerem, gujańskim poetą, Johnem Agardem; zadebiutowała tomem wierszy „Long-Memoried Woman” w 1983; opublikowała także kilka książek dla dzieci inspirowanych gujańskim folklorem i legendami indiańskich plemion Amerindian.
Wioletta Grzegorzewska - pisarka, tłumaczy poezję z języka angielskiego.
W ramach przypomnienia kolejny wiersz z sierpnia:
Ewa Sonnenberg - Muszelka
Mówiłeś: „Teraz tylko deszcz umie płakać”
Jakbyś zapomniał o dziewczynie która płakała każdym milimetrem ciała
Przeglądając się w okaleczonym pięknie zawstydzała grozę niebezpieczeństwa
Ukrywałeś przerażenie w chłodzie stóp i biegłeś wcielając się w kaskaderstwo odwagi
Jakbyś nie zauważył że ta dziewczyna całując twoje stopy całowała swoje rany
Otwierały się drzwi do pokoju gdzie śmierć śmiała się z samej siebie
W palcach hodowałeś delikatność z wyczuciem uczyłeś ją przypływów i odpływów
Jakbyś nie dostrzegł że ta dziewczyna mieszkała na dnie oceanu
Nie umiała mówić bo zamiast języka w jej ustach błyszczała perła
Za każdym razem budziłeś się w kimś innym
Jakbyś tańczył na jednym promieniu słońca nie rozumiejąc że ta dziewczyna
Ona na rękach przynosiła światło
Układałeś wers nieistniejącego w kosmosie wiersza
Jakbyś nie potrafił odczuć że ta dziewczyna znała język gwiazd
Gdy patrzyła w jej spojrzeniu była podpowiedź jednej z nich
I były w tobie niezliczone życiorysy z których próbowałeś wybrać właściwy
Jakbyś bał się przyznać że ta dziewczyna jest jedna jedyna we wszechświecie
Lustrzane ciała obcych ludzi dotyczyły tego czego się obawiałeś
I milczałeś bo chciałeś zapomnieć imię tej dziewczyny
Jakbyś nie wiedział że
Ta dziewczyna nie ma imienia
*
Wiersz pochodzi z najnowszego tomiku (przed drukiem) "Wiersze dla jednego człowieka".
Ewa Sonnenberg - poetka, nazywana słowiańską Safoną, Giocondą północy, cybernetyczną damą, autorka kilkunastu książek poetyckich, jej wiersze tłumaczone były na szesnaście języków.
Komentarze
Prześlij komentarz